Miłek i Drapek w poobiednim słońcu.

Trudno w to uwierzyć, ale naprawdę nie pozowane.

Moje koty nigdy tak mocno nie spały jak ten, będący u nas od niedawna maluch, a już na pewno nie pozwoliłyby traktować siebie jako nagrzaną skałkę.

Sesja trwała prawie dwie godziny. 

Zdjęć zrobiłam tak dużo, że aż trudno było wybrać.

 

Kolczasta miniaturka kwiatowa.

To centymetrowe maleństwo kwitło zaledwie kilka dni, dobrze że dostrzegałam, bo byłoby zjedzone przez zwierzęcego miłośnika, rzeczy wystających.

Owies wielkanocny.

Wielkanocnie.

Wielkanoc po polsku.

Polskie gęsie jajo z motywem łowickim.

Wszystkim mnie oglądającym życzę wesołych świąt.

Umrzeć by dać życie...

... zdjęcia zrobione 18 kwietnia w zeszłym roku.

Uwielbiam drewno, jednak zawsze jest ono związane ze śmiercią.

Tak jak dzisiaj w Wielki Piątek... dla wierzących bądź nie, samo życie.

Przemyślenia związane z audycją radiowej Trójki.

Hakuro Nishiki.

Czyli wierzba japońska.
Lubię wierzby, choć podobno nie są przyjazne człowiekowi. To moja ulubiona, którą dwukrotnie miałam na balkonie. Jednak życie doniczkowe nie było dla niej wskazane. Różowiła się co prawda odrobinę, jednak obsychały jej liście. Dlatego zrezygnowałam z jej hodowania, nie lubię gdy roślina cierpi z powodu moich fanaberii.

Pąki i spiralki.