Miłek jako kuracjusz nałęczowski.

Przechadzka po parku zdrojowym.

Najbardziej dziwi mnie, że kot całkowicie domowy, 

nie ma oporów po chodzeniu na bardzo nierównym podłożu.

Nie protestuje, chodzi na smyczy i toleruje otoczenie poza warkotem samochodów.

Koty nie lubią zostawać same.

Miłek ma smutną minę, bo nie lubi być sam, 

mimo, że ma z okien widok na trzy strony świata.

Co z tego, że zostawili go w willi, z 1900 roku.

Nałęczów jest fajniejszy na spacerze, o tym niedługo.

Domy w nałęczowskich drzewach.

Mimo wielu pobytów w Nałęczowie,

ostatnio namierzyłam coś nowego i niesamowitego.

Z ciekawości weszłam na stronę miasta i dowiedziałam się, że powstało coś nowego.

Kto jest zainteresowany niech zajrzy TUTAJ.

Zdjęcia na stronie znacznie lepsze niż moje bo od środka,

ja wykonywałam tylko z pomiędzy krzaków, bo teren ogrodzony, 

a wycieczkowiczów zainteresowanych było sporo.

A teraz wyobraźcie sobie,

 że budzicie się i drzewa patrzą Wam w oczy, i mówią dzień dobry.

Poniżej szczegóły na bilbordzie.

Droga, która tam prowadzi z "centrumu" wiedzie pięknym lessowym wąwozem.

Po drodze możecie zajść do niezwykle klimatycznej kawiarni "Jaśminowej",

napić się aromatycznej kawy lub herbaty, i zjeść domowej roboty pyszne ciasto.

Jeśli nie wierzysz zajrzyj TUTAJ.

Kilka lat temu pokazywałam na blogu zdjęcia, 

wraz z kotem między stolikami na werandzie.

 Niechcący robię na swoim blogu darmową reklamę.

Ponieważ droga skrótowa wymaga wspinania się, można obejść górę wąwozem

mijając domy w drzewach i obchodząc górę wejść do "Jaśminowej" bez ekstremy wspinaczkowej.

Tak kwitły krzewy i drzewa na jej posesji.

Nałęczów Zdrój w dzień.

Zabytki Parku Zdrojowego,

a na końcu Borowianka z 1900 roku.

Nałęczów Zdrój nocą.

Uwielbiam Nałęczów.

W tym roku odkrywałam, 

że to świetny sposób na miłe spędzenie świąt wielkanocnych.

Wielkanocne nastroje.

Nie lubię żółtego, jednak nierozłącznie kojarzy się z wiosną

i narodzeniem życia,

czyli Wielkanocą.

Życzę Wam Wszystkim radosnych świąt.

Zdjęcia tegoroczne.

Kolejne drzewo kwitnące w oknie.

Myślę, że niezłe zdjęcia, 

tym bardziej, że robione z drugiego piętra.

 

 Na szczęście to nie jest ostatnie tej wiosny.

Cieszę się na takie widoki z okna.