Wyrzucone przez morze.

W wakacyjnych barwach.

Tydzień temu w Łącku.

 

Miłek mówi, że też mu się podoba.

 

I znaczy teren. 

 

Wianki na wodzie.

Było to w przeddzień Nocy Kupały w Płocku.

Przypomniało mi, puszczanie samodzielnie uplecionych wianków na Nerze 

(wówczas śmierdzącym, bo ponad 50 lat temu) wraz z moją babcią.

Widowisko było zorganizowane po koncercie i to, w asyście policji, co widać na motorówkach.

Dwoje ludzi na łodzi puszczało wianki na Wiśle, ponad godzinę.

Ich ślad ciągnął się ponad 2 km.

Jak dla mnie super polska i bardzo widowiskowa tradycja.
Niechaj płyną do Bałtyku.

Zza szyby.

Dlatego powielenie obrazu.

Tęczowo.

I odbicia w rwącym potoku ulicy, odbijającym się w blasku słońca.

Liść gigant.

Oczywiście jeśli chodzi o bluszcz pospolity.

Zerwałam ten okaz aby zasuszyć, choć było mi żal tego giganta.